‘Van muziek ga je harder werken’

Slagerij Schell is een waar begrip in Rotterdam. Het familiebedrijf is gevestigd op de West-Kruiskade, een van de meest multiculturele plekken van Nederland. Dat wordt weerspiegeld in de producten, klanten én muziek. Muziek Werkt praat met Freek Schell, eigenaar van Slagerij Schell in Rotterdam.

Nergens is de invloed van Rotterdam als havenstad zo duidelijk als op de West-Kruiskade. Wie vanaf het Kruisplein richting ’s-Gravendijkwal loopt, komt op een paar honderd meter de hele wereld tegen. Chinese supermarkten, Aziatische toko’s, Thaise restaurants en exotische winkels. Daartussen: de oer-Hollandse slagerij Schell. Alhoewel, oerhollands? Wie in de vitrines van de 25 meter lange toonbank kijkt, ziet talloze exotische vleesproducten liggen. Eigenaar Freek Schell kent zijn klanten. Hij is de achtste Freek sinds Slagerij Schell in 1796 de deuren opende. Sindsdien is de zaak van oudste zoon (altijd Freek geheten) op oudste zoon overgedragen.

Veelvoud aan talen

Het personeel is een reflectie van de doelgroep en spreekt een veelvoud aan talen. Zo kunnen Chinese Nederlanders in het Mandarijn bestellen, en kunnen Indiase klanten in het Hindi bestellen. “Zo laat je mensen zich thuis voelen in de zaak”, legt Freek uit. “Toen de eerste gastarbeiders naar Nederland kwamen, is mijn vader begonnen met personeel in dienst te nemen die de taal van die mensen spraken. Dat voelt vertrouwd voor veel klanten, en dat merk je. Veel klanten wachten speciaal op medewerkers die hun taal spreken en de gerechten uit het thuisland kennen. Wat nu ‘etnomarketing’ heet, deden wij al lang voordat het woord bestond.”

De muziek speelt daarin ook een belangrijke rol.

In de winkel staat Sky Radio aan. “Lekker makkelijk. Gewoon gezellige muziek, geen gepraat en niet te hard” verklaart Freek. “Die zender past goed bij de kerst en bij de zomer, wanneer ze daar hun muziekprogrammering op aanpassen. De rest van het jaar past Sky Radio minder bij onze doelgroep, daarom maak ik zelf compilaties Zuid-Amerikaanse muziek, of muziek uit Suriname en de Antillen. Die muziek leer je wel kennen, als je hier al twintig jaar werkt. En anders zijn onze medewerkers er nog; zo ben ik niet zo thuis in de Kaapverdische muziek. Daarop hebben twee medewerkers een compilatie samengesteld. Die draaien we regelmatig in de winkel, en daar komen positieve reacties op.” Als hij ’s morgens vroeg alleen in de zaak begint, gaat er echter andere muziek op: trance, zoals van Tom Harding. Freek: “Daar ga ik harder van werken. Geen muziek zou dan ook niet kunnen, dan ontstaat er een negatief effect op de sfeer en de omzet. We betalen elk jaar voor een muzieklicentie, en dat weegt zeker op tegen de voordelen die muziek met zich meebrengt. Ik zou dan ook niet zonder muziek willen werken.”

Tekst: Jasper van Vugt