Een avondje stappen in Amsterdam kan bijna niet zonder in ‘de Casablanca’ te zijn geweest

MuziekWerkt praat met Marco Oskam, eigenaar van jazzclub en karaokebar Café Casablanca in Amsterdam.

Een avondje stappen in Amsterdam kan bijna niet zonder in ‘de Casablanca’ te zijn geweest, zo weet iedereen die weleens de bloemetjes buiten heeft gezet in de hoofdstad. Menig feest begint of eindigt op de plek waar iedereen een nachtegaal is, zelfs al is het maar voor een minuut of vier. Het café aan de roemruchte Zeedijk is een instituut en zowel de oudste als de bekendste karaokebar van Nederland. Aan de rand van het uitgaansgebied dat de rosse buurt de laatste tien jaar geworden is, verschilt Café Casablanca van de vele andere cafés in de buurt. Daar zorgen de ruime openingstijden voor, maar zeker ook de karaoke. “We hebben een brede doelgroep; grofweg van achttien tot zeventig jaar. Ondanks dat we in een toeristisch gebied zitten, is negentig procent van onze gasten Nederlands. Op vrijdagavond trekken we bijvoorbeeld veel kantoorpersoneel dat na de borrel gezellig even komt zingen. En in april en mei, vlak voor het trouwseizoen, komen er op een zaterdagavond zo vijfentwintig vrijgezellenfeestjes langs. Om aan het begin van de avond lekker even een uurtje te zingen en dan weer verder te gaan, of juist aan het eind van de avond” vertelt eigenaar Marco Oskam. Hij begon twintig jaar geleden als glazenhaler in de zaak, om vijf jaar later de zaak over te nemen.



Count Basie
Café Casablanca bestond toen al bijna zestig jaar. Sinds de opening in 1946 deed het dienst als hotel voor junks, fietsenstalling, kerk en als bar/dancing. Het begon echter als jazzclub. Het was een van de weinige plekken in de stad waar mensen met een getinte huidskleur ongestoord konden dansen met blanke mensen en jazzmusici met getinte huidskleur optraden, destijds een bezienswaardigheid. Onder andere toetsenist Count Basie, saxofonist Kid Dynamite en trompettist Teddy Cotton traden er op. “Dit was de zeeliedenbuurt” legt Oskam uit. “Daardoor waren er veel donker getinte mensen uit de Verenigde Staten die lekkere muziek konden spelen. De LP bestond nog niet, dus als mensen muziek wilden horen of wilden dansen, dan moesten ze naar een plek waar bands optraden.” Anno 2020 wordt het verleden levend gehouden in zowel de inrichting als de muzikale programmering. Nog steeds is er vier avonden per week live-jazz. “Bekende jazzartiesten als Hans Dulfer en Saskia Laroo hebben hier veel opgetreden. Even als bigbands, zoals de Biggles Big Band” vertelt Oskam. “Bigbands bestaan soms uit wel vijfentwintig mensen. Daardoor kunnen ze bijna nergens optreden, dus die zijn blij dat ze hier kunnen spelen.”

Livemuziek
Zonder muziek zou de zaak niet kunnen bestaan, weet Oskam. Maar: hoe leuk de concerten ook zijn, de Casablanca kan niet voortleven dankzij livemuziek alleen. Het is dankzij de karaoke dat de muzikanten betaald worden en er livemuziek te horen is. “Omzettechnisch leveren de optredens niet genoeg op” weet Oskam. “We vragen geen entree bij de concerten en veel gedronken wordt er ook niet. Dat is bij de karaoke, die begint zodra de bands klaar zijn met spelen, wel anders; daar wordt een stuk meer en vaker gedronken. Al is het maar omdat veel mensen eerst een paar drankjes nodig hebben voordat ze een liedje durven zingen.”

Ademnood
De karaoke deed begin jaren negentig zijn entree in de zaak dankzij toenmalig eigenaar Wim Peeters. Hij had ook een elektronicazaak, waar hij de eerste karaokemachines verkocht. Het sloeg langzaam maar zeker aan toen hij er eentje neerzette in de Casablanca. Inmiddels is de Casablanca legendarisch als karaokebar en hebben vele duizenden mensen er de longen uit hun lijf gezongen, van aanstaande bruiden, buurtbewoners en nachtvlinders tot BN’ers als André van Duin, Anouk en oud-voetballers van Ajax. “We maken geen foto’s als er BN’ers in de zaak zijn. We willen dat ze hier ontspannen een drankje kunnen doen en wellicht een liedje zingen. Maar toen Anouk spontaan het podium op klom om haar eigen hit Nobody’s Wife te zingen, was er geen houden meer aan. Iedereen pakte zijn mobiele telefoon om te filmen.” Nederlandstalig repertoire doet het goed, al is het tegenwoordig lastig om aan legale karaokeversies te komen van bekende liedjes. Het populairste liedje is dan ook een oudje, en een verrassende bovendien: “’Ademnood’ van Linda, Roos en Jessica” lacht Oskam. “Het is een makkelijk liedje en veel mensen kennen het refrein. Ook Hazes en Meatloaf doen het goed. Je hoeft hier niet mooi te kunnen zingen om het podium op te mogen, je moet het vooral durven. Karaoke is er voor iedereen.”